Her şey yolunda giderse, birkaç yıl içinde insanlar Ay'a dönecekler.
Shackleton krateri
NASA, Aralık 2024'e kadar Ay'ın güney kutbuna insan ekipleri göndermeye hazırlanırken, büyük sorulardan biri şuydu: Bu astronotlar tam olarak nereye inecek?
NASA'daki Artemis Kampanya Geliştirme Bölümü'nden Mark Kirasich, "Bu bölgeleri seçmek, Apollo'dan bu yana ilk kez insanları Ay'a geri döndürmeye dev bir adım daha yaklaştığımız anlamına geliyor. Yaptığımızda, bu görev, astronotlar daha önce insanlar tarafından keşfedilmemiş karanlık alanlara girerken ve gelecekteki uzun süreli konaklamalar için zemin hazırlarken, daha önce ki hiçbir göreve benzemeyecek." diyor.
13 potansiyel iniş bölgesinin her biri, gelecekteki keşiflerin önemli bir hedefi olan Ay'ın güney kutbunun 6 derece enlemindedir. Bu, Ay'ın daha önce kimsenin inmediği bir bölgesidir ve ekvatora dayalı inişlerden çok daha büyük bir teknik zorluk teşkil eder. Bu nedenle, Artemis görevinin mürettebatsız iki aşaması – Artemis I ve Artemis II – insanlar güvenli bir şekilde fırlatılmadan önce başarılı olmalıdır.
Ancak Ay'ın güney kutbu bu zorluğa değecek. Bu bölgedeki kraterler, kalıcı gölgeler içinde yer alır ve 163 santigrat dereceyi (-260 derece Fahrenhayt) geçen soğuk tuzaklar oluşturur. Birkaç metre kalınlığa kadar olan su buzu parçalarının karanlıkta gizlenerek gelecekteki görevlere çalışılması ve gelecekteki görevlerde kullanılması için değerli bir kaynak sağlaması umulmaktadır.
Artemis III için potansiyel iniş bölgeleri (NASA)
Yukarıdaki haritada gösterilen 13 iniş bölgesinin tümü, her biri yaklaşık 200 metre (656 fit) çapında bir dizi olası yeri barındıran, yaklaşık 15 kilometre kare alanlardır. Potansiyel iniş bölgelerinin tümü bir krater kenarına veya sırtına yakındır (hatta üzerinde) – astronotların su içerebilecek yerlere erişimini sağlamak için sürekli gölgeli bir bölgenin ay yürüyüşü mesafesi içindedir.
NASA'dan keşif bilimcisi Jacob Bleacher , "Güneş Sistemini keşfetmek için bir plan geliştirmek, bizim için mevcut olan kaynakları nasıl kullanacağımızı ve aynı zamanda bilimsel bütünlüğünü korumayı öğrenmek anlamına gelir. Ay su buzu, bilimsel bir bakış açısıyla ve aynı zamanda bir kaynak olarak değerlidir, çünkü ondan yaşam destek sistemleri ve yakıt için oksijen ve hidrojen çıkarabiliriz." diyor.
İniş bölgelerinin her biri ayrıca astronotların Ay'da olacağı altı buçuk Dünya günü boyunca güneş ışığına erişim sağlar. Bu, kesintisiz güneş enerjisi sağlanması ve minimum sıcaklık dalgalanmaları için hayati önem taşır.
Şu anda hedeflenen kraterler Faustini, Shackleton, de Gerlache, Amundsen, Nobile, Haworth, Malapert ve Leibnitz'dir. İniş bölgelerini ve içindeki siteleri daha da daraltmak, lansman tarihlerine bağlı olacaktır. Bu tarihler, bazı bölgeleri diğerlerinden daha elverişli hale getirecek olan uçuş yörüngelerini ve çevresel koşulları belirleyecektir.
Bu arada Artemis I, 29 Ağustos'ta Ay'ın çevresini dolaşmak ve tekrar geri dönmek üzere fırlatılmaya hazırlanıyor. Bu görev mürettebatsız, ancak gelecekteki astronotların destansı yolculuklarında yaşayabilecekleri fiziksel etkiler hakkında veri toplamak için gemide test mankenleri var.
Kaynak: https://www.sciencealert.com/nasa-reveals-the-dark-areas-it-wants-astronauts-to-explore-on-the-moon